tag:blogger.com,1999:blog-3892275734405695456.post2847394476575639400..comments2023-09-22T12:48:05.598+03:00Comments on stern-gerlach: Είχα ένα καναρίνι που το έλεγα ΚαρούζοSotirishttp://www.blogger.com/profile/09316195878838682172noreply@blogger.comBlogger4125tag:blogger.com,1999:blog-3892275734405695456.post-19466690682272253512015-07-05T23:29:42.173+03:002015-07-05T23:29:42.173+03:00Ξεκινώντας Μπάμπη, πριν απο εφτά χρόνια αυτό το μπ...Ξεκινώντας Μπάμπη, πριν απο εφτά χρόνια αυτό το μπλογκ δεν είχα με τίποτε στο μυαλό μου τη μορφή που έχει πάρει πια. Αρχικά, ήταν ενα ας πούμε "παιχνίδι" του στυλ "ειναι τοσο δύσκολο να κάνει κάποιος ενα τέτοιο χρονολόγιο;" και μάλιστα -πάντα αρχικά- είχα κατα νου να σχετίζεται με φυσικές επιστήμες, επηρεασμένος απο την ενασχόλησή μου τότε με το διδακτορικό.<br />Πηγαινοερχόμουν στα Γιάννενα όμως, που σημαίνει ότι οι αναμνήσεις ήταν εκεί, και κάθε φορά που γύριζα αισθανόμουν πως όλο και περισσότερο μου έλειπαν πολλά πράγματα. Ετσι, απο την αρχική μορφή του τραγουδιού, των στίχων του και ένα δυο απλά σχόλια, ήρθαμε σιγά σιγά σε μια άλλη φάση. Ο πληθυντικός "ήρθαμε" δεν είναι για την αφεντιά μου, αλλά για όλους όσοι περάσαμε απο τα ίδια πράγματα, όπως ευστοχα αναφέρεις, και ας μην ηταν ίδια όπως το αντιλαμβάνεται ενας που είναι έξω απο τον "χορό".<br />Συγκλονιστικά τα όσα γράφεις, για άλλους η ψυχή είναι μέσα σε ενα Φίλιπς, σε άλλους σε ενα Γκρούντιγκ, σ' ένα λευκό Σεατ του 70, σε.. σε.. σε.. είναι εκεί σε αυτά που κάποτε ορίστηκαν βιαστικά σαν "άψυχα".<br />Όμως, όπως γράφω και στο τέλος, η ιστορία "συνεχίζεται". Εδω θα είμαστε, όλοι, και μακάρι να είμαστε γεροί να χαίρονται και οι άλλοι απο "πάνω"<br />--<br />--<br />Έχε το νου σου στο ποδοσφαιρο, εγω πέρυσι το πασχα έπαθα ρήξη μηνίσκου και κρέμασα τα παπούτσια μου. Οριστικά Sotirishttps://www.blogger.com/profile/09316195878838682172noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3892275734405695456.post-92029344493413951222015-07-04T00:03:10.044+03:002015-07-04T00:03:10.044+03:00Σωτήρη, κάθε φορά που έχω τη χαρά να μελετήσω τα λ...Σωτήρη, κάθε φορά που έχω τη χαρά να μελετήσω τα λυρικά σου κείμενα, μ' αρέσει να τρυπώνω στα σκηνικά σου και να αναπλάθω παράλληλες προσωπικές ιστορίες για φίλους και εποχές μακρινές, για τους δικούς μου ανθρώπους - τόσο διαφορετικούς, μα και τόσο ίδιους στην ουσία τους. Όπως χθες που μ' έβαλες και βάλθηκα να ξεθάψω και να καθαρίζω το οικογενειακό μπομπινόφωνο "GRUNDIG" που ξέρω πολύ καλά πού αγοράστηκε (στην ξενιτιά) και , κυρίως, πώς αγοράστηκε, με μουσική συντροφιά φυσικά το Hosianna Mantra, το Agape - Agape, τον Aguirre...και εννοείται με ανασηκωμένες τις επίμονες τρίχες στο σβέρκο - παρομοίως!!! Βεβαίως η μαμά μου τον Χατσατουριάν δεν θα τον ανακαλύψει ποτέ, αλλά ελπίζω, αν το καταφέρω να λειτουργήσει, να την ξανακούσω να ντουμπλάρει παρέα με την αδερφή μου - τι άλλο - Καζαντζίδη.Ίσως κάπου να υπάρχει και η φωνή του μπαμπά μου, που δεν είναι πια μαζί μας...Ποιος ξέρει...;BABIShttps://www.blogger.com/profile/06879418053118225181noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3892275734405695456.post-17020277561496358452015-06-27T15:42:06.533+03:002015-06-27T15:42:06.533+03:00Οποιοδήποτε σχόλιο του επι 40+ χρόνια μουσικού συν...Οποιοδήποτε σχόλιο του επι 40+ χρόνια μουσικού συνοδοιπόρου και αδελφικού φίλου, δίνει ξεχωριστή απόχρωση στην ανάρτηση.<br />Σπύρο μου να είσαι πάντα καλάSotirishttps://www.blogger.com/profile/09316195878838682172noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3892275734405695456.post-27265502594251871062015-06-26T03:46:14.017+03:002015-06-26T03:46:14.017+03:00To ξέρω ότι το σχόλιό μου (μάλλον) αλλοιώνει την α...To ξέρω ότι το σχόλιό μου (μάλλον) αλλοιώνει την αισθητική της ανάρτησης,αλλά το κείμενο είναι, απλώς, γαμάτο.Autistic Association Corfuhttps://www.blogger.com/profile/06743171282912975211noreply@blogger.com