ΑΠΟΧΡΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΥΑΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΙΩΔΟΥΣ

H "γνωριμία" μου με τον Brian Eno, ξεκίνησε γύρω στα 1979. Από τους πρώτους μουσικούς ήρωες των φοιτητικών μου χρόνων και της δεύτερης φάσης "λατρείας" ενός μουσικού ιδιώματος - για την πρώτη, δες την προηγούμενη ανάρτηση - μπήκε στη ζωή μου όχι ακριβώς με τη σειρά που είχε ήδη κυκλοφορήσει τα έργα του, αλλά λίγο διαφορετικά..

Ο πρώτος δίσκος του που πέρασε από το πικάπ μου και φυσικά απο τα αυτιά μου ήταν το ...Music for Films. Λίγο μετά ήρθαν ένα δυο από τη σειρά Ambient, ενώ ο δίσκος (1975) που περιέχει το τραγούδι που φιλοξενεί η σημερινή ανάρτηση, ήρθε λίγο μετά κατευθείαν από την Αγγλία, μέσω του καλού μου φίλου -αν και έχουμε χαθεί λίγο τώρα- Νίκου Κόκκαλη.

Μιλώντας για το Music for Films, δυο τρεις μέρες μετά την αγορά του, σε κάποια κινηματογραφική λέσχη των Ιωαννίνων είχε παιχτεί η ταινία για τη ζωή του Egon Schiele . Το σάουντρακ της ταινίας περιέχει το Alternative 3 από το δίσκο αυτό σε μια από τις πλέον απίθανες (και αγαπημένες) σκηνές. (Βάζω το λινκ για το βίντεο, αλλά με επιφύλαξη μιας και είμαι σίγουρος πως αργά ή γρήγορα θα το κατεβάσουν δυστυχώς από το γιουτιουμπ)

Another Green World. Δεν μπορώ να (περι)γράψω τι αισθανόμουν τότε που το άκουγα. Δεν έχω τις λέξεις και ούτε θάθελα να αρχίσω να τις "αγοράζω" όπως θα έκανε στη θέση μου - ενδεχομένως- κάποιος ποιητής.
Θα πω απλά τι αισθάνομαι όταν το ακούω (και το ξανακούω, 30 χρόνια τώρα, όπως και τα περισσότερα έργα του Ίνο) τώρα πια.
Είναι σαν να απαντάνε ο Αϊνστάιν, ο Σρέντιγκερ και ο Χάιζενμπεργκ σε ένα πρόχειρο διαγώνισμα με θέματα που έβαλε ο Νιούτον.
Φυσικά, είναι πολύ δύσκολο να διαλέξω κάποιο κομμάτι απο αυτό το απίστευτο άλμπουμ , αλλά με οδηγό τις αναμνήσεις μου, επιτρέψτε μου να εκδηλώσω μια προτίμηση.

Πιθανόν να είναι το σόλο - το καλύτερο, περιεκτικότερο, εκφραστικότερο που έπαιξε ποτέ- του Ρόμπερτ Φριπ, πιθανόν να είναι τα αμέσως επόμενα κομμάτια (το In Dark Trees και το The Big Ship) που τροφοδοτούν με πνευματικό καύσιμο τη φαντασία μου, αλλά το St Elmo's Fire....

St Elmo's Fire
Brown Eyes and I were tired
We had walked and we had scrambled
Through the moors and through the briars
Through the endless blue meanders
In the blue August moon
In the cool August moon

Over the nights and through the fires
We went surging down the wires
Through the towns and on the highways
Through the storms in all their thundering
In the blue August moon
In the cool August moon

Well we rested in a desert
Where the bones were white as teeth, sir
And we saw St. Elmo's Fire
Splitting ions in the ether
In the blue August moon
In the cool August moon

...Το St Elmo's Fire είναι αυτό που ακούγοντάς το, έχει την ικανότητα να με κάνει να χαίρομαι για όσα έζησα ή δεν έζησα και την ίδια στιγμή, να λυπάμαι για τα ακριβώς ίδια πράγματα... *
Ξεφεύγοντας λίγο- μια και τελικά γίνομαι κουραστικός να λέω συνέχεια πράγματα απο τη ζωή μου- η ιστορία γύρω απο "τη φωτιά του Αγ. Έλμο" είναι αρκετά ενδιαφέρουσα αφού τo St.Elmo's Fire είναι μετεωρολογικό φαινόμενο ηλεκτρικής εκκένωσης, που σύμφωνα με τη βιβλιογραφία (αλλά και την wikipedia) εμφανίζεται εντονότερο κατα τη διάρκεια καταιγίδας. Με έντονη παρουσία στην διεθνή λογοτεχνία ανα τους αιώνες, θα ήταν δύσκολο να αφήσει ασυγκίνητο έναν ευαίσθητο, αλλά και λογικό πειραματιστή σαν τον Ίνο.

*Και μαζί του και το Golden Hours και το Everything Merges in the Night και, και, και...
Και η ιστορία -ευτυχώς- συνεχίζεται.....