ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ '36

Τι ειναι άραγε πιο εντυπωσιακό; Το οτι οι στίχοι του τραγουδιού "Sketches of Spain" των Nits (απο το ΕΡ- διαμάντι, Kilo) είναι πέρα ως πέρα διαχρονικοί; Οτι "κάποιοι" Ολλανδοί ασχολήθηκαν με τον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο 47 χρόνια μετά; Οτι το συγκρότημα αυτό υπάρχει απο το 1974? Οτι οι εικόνες που ξεπηδούν μέσα απο το τραγούδι είναι σαν να έχουν βγει απο ΑΣΠΡΟΜΑΥΡΟ φιλμ;
Mια βόλτα στα δισκάδικα της Αθήνας στα τέλη του '84, με έφερε αντιμέτωπο με τον πειρασμό (Nits - Kilo) που είχε φιγουράρει στα "καλύτερα του 1983" στον "Ήχο" (τι εποχές..). Το στικ "Εισαγωγής σε ειδική τιμή" που ήταν βάρβαρα κολλημένο στο εξώφυλλο, μου πήρε αρκετό χρόνο για να ξεκολλήσει, όμως το περιεχόμενο του βινύλιου δεν ξεκόλλησε ποτέ (και κατα τα φαινόμενα, ούτε πρόκειται να ξεκολλήσει) απο την καρδιά μου. Κάθε άλμπουμ των Νιτς έχει τις καλές και τις εξαιρετικές στιγμές (άντε και κανα-δυο μέτριες), αλλά το Kilo... ε.. ειναι σαν το πρωτο κοίταγμα που τελικά οδηγεί σε μια ερωτική περιπέτεια. (Άλλοι φίλοι το έχουν πάθει αυτό με άλλα άλμπουμ των Νιτς - μυστήρια πράγματα!).
Η απόδοση στο βίντεο αυτό ειναι ελαφρώς διαφορετική απο την αντίστοιχη του δίσκου, και γι αυτό το λόγο ειναι συναρπαστική..

Sketches of Spain
The streets of Barcelona are filled with blood and rain
The war is rolling over Spain
Men and women running with sticks of dynamite
Storming stone buildings in the middle of the night
In the window near the last 'o' of the sign 'Hotel Colon'
Machine guns sweep the square for fun
The rich draw the steel curtain
The poor just lock the door
They don't want this war no more
It never never never never never stops never stops
It never never never never never stops never stops
In the hills round Zaragoza we're waiting to attack
A knot of dirty men that shiver round their flag
The boredom and the lack of sleep
The tin cans in the mud
Red is the colour of our blood
We never never never never never stop never stop
We never never never never never stop never stop
I have seen the trenches and the blankets on dirt
I have seen the tears upon a farewell letter
I have seen the faces that no bullet can hurt
I have seen the spirit that no bomb can shatter
The streets of Barcelona are filled with blood and rain
The war is rolling over Spain
Men and women running with sticks of dynamite
Storming stone buildings in the middle of the night
They never never never never never stop never stop
They never never never never never stop never stop
I have seen the trenches and the blankets on dirt
I have seen the tears upon a farewell letter*
I have seen the faces that no bullet can hurt
I have seen the spirit that no bomb can shatter
Knives can cut fist can beat

--...*εκεί που βρέχεται το χαρτί, η υφή του δεν είναι πια ίδια. Θέλει προσοχή το άγγιγμα στο αλλοιωμένο σημείο. Δεν παίζουν με αυτά τα πράγματα.. --