ΣΤΑΛΙΝΓΚΡΑΝΤ

Δεν ξέρω τι "έπαθα" απόψε και έβαλα το βιντεάκι με το αριστούργημα Stalingrado απο το -ισως καλύτερο- άλμπουμ των Stormy Six "UN BIGLIETTO DEL TRAM" του 1975. Οι ιταλοί εκπρόσωποι του μουσικού κινήματος RIO (Rock In Opposition), μας ταξιδεύουν μέσα σε πέντε λεπτά,στο παγωμένο Στάλινγκραντ, μας υπενθυμίζουν την μάχη κατα του ναζισμού και καλούν με τον τρόπο τους οχι απλά να καταθέσουμε στεφάνι, αλλά να είμαστε έτοιμοι για κάθε Στάλινγκραντ που θα προκύψει στη ζωή μας. Άλλωστε, όλο το άλμπουμ, έχει αυτήν ακριβώς τη θεματολογία, ισορροπώντας τέλεια μεταξύ ιστορικής μνήμης και πολιτικής στάσης. Εκεί που αρκετά σημαντικά γεγονότα θάβονται - στην καλύτερη περίπτωση- σε ιστορικά βιβλία και μελέτες, έρχονται κάποιοι Stormy Six, κάποιος Ken Loach με Γη και Ελευθερία ή με Ανέμους που χορευουν το κριθάρι, κάποιος Θ. Αγγελόπουλος με Θιάσο (τουλάχιστον) και ανασύρουν απο τη λήθη αυτά που θα έπρεπε να μην ξεχνιώνται ποτέ...*



Stalingrado

Fame e macerie sotto i mortai
Come l'acciaio resiste la citta'
Strade di Stalingrado, di sangue siete lastricate;
ride una donna di granito su mille barricate.
Sulla sua strada gelata la croce uncinata lo sa
D'ora in poi trovera' Stalingrado in ogni citta'.
L'orchestra fa ballare gli ufficiali nei caffe',
l'inverno mette il gelo nelle ossa,
ma dentro le prigioni l'aria brucia come se
cantasse il coro dell'Armata Rossa.
La radio al buio e sette operai,
sette bicchieri che brindano a Lenin
e Stalingrado arriva nella cascina e nel fienile,
vola un berretto, un uomo ride e prepara il suo fucile.
Sulla sua strada gelata la croce uncinata lo sa
D'ora in poi trovera' Stalingrado in ogni citta'.

--*..και παρότι "ξεθάβονται", η μυρωδιά που βγαίνει ειναι διακριτική και ντροπαλή, σαν του φρεσκοκομμένου γαρύφαλλου..--