ΝΕΚΡΙΚΗ ΡΑΨΩΔΙΑ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΜΠΕΜ

Τι 'ναι τούτο πάλι? Μετά το Στάλινγκραντ, άλλο ενα έργο-ύμνος στον ηρωισμό?
Χμμ.. μπορεί. Όμως δεν έβρισκα καλύτερο τρόπο να παρουσιάσω ενα απο τα μεγαλύτερα ονόματα του πολωνικού και εν γένει ανατολικοευρωπαικού προοδευτικού ροκ. Ο Czesław Niemen (1939-2004) με το τραγούδι του Bema Pamięci Żałobny-Rapsod, βασισμένο (όπως και ολόκληρο το άλμπουμ Katharsis, ηχογραφημένο το 1969, απο το οποίο προέρχεται) στη λαική ποίηση της Πολωνίας, μιας χώρας πλούσιας σε κουλτούρα και ιστορία, αποδίδει φόρο τιμής στον στρατηγό Józef Bem, ήρωα που τον τιμούν οι Πολωνοί και οι Ούγγροι.
Δυο πολύ γνωστά ονόματα συμμετέχουν σε αυτή τη "δισκάρα": Ο Zbigniew Namyslowski στο άλτο σαξόφωνο και ο Michal Urbaniak στο τενόρο σαξόφωνο και στο φλάουτο.. Το άλμπουμ κυκλοφόρησε τελικά το 1975, μετά απο πολλές δυσκολίες.
Μουσική μιας άλλης γενιάς και μιας άλλης εποχής, πολύ διαφορετικής απο τη δική μας. Κι όμως, αν καλοσκεφτεί κανείς, πάντα υπάρχει ανάγκη για "ήρωες". Κι αν ειναι πραγματικά πρόσωπα κιόλας, ακόμη καλύτερα για το "κράτος"... Γι αυτό αρκεί οι ήρωες να μην είναι τα παιδιά της διπλανής πόρτας....



Iusiurandum patri datum usqueathanc diem ita servavi...
Why ride away, Shadow, hands broken on the mail
Sparks of torches playing around your knees
The laurel-green sword is spattered with candle tears
The falcon strains, your horse jerks its foot like a dancer
- Pennons in the wind blow against each other
Like moving tents of nomad armies in the sky
Long trumpets shake in sobbing and banners
Bow their wings which droop from above
Like spear-pierced dragons, lizards and birds
Like the many ideas you caught with your spear
Mourning maidens go, some lifting their arms
Filled with scent-sheaves torn apart by the wind
Some gather into shells tears breaking from the cheek,
Some still seek the road that was built centuries ago
Others dash against the ground huge pots of clay
Whose clatter in cracking yet adds to the sorrow
Boys strike hatchets blue against the sky,
Serving lads strike light-rusted shields,
A mighty banner sways amid the smoke, its spear-point
Leaning, as it were, against the arcs of heaven
They enter and drown in the valley... emerge in the moonlight
Blackening the sky, an icy glare brushes them
And glimmers on blades of spears like as tar unable to fall
The chant suddenly ceased, then splashed out like a wave
On - on - till it's time to roll into the grave
We shall behold a black chasm lurking beyond the road
And to cross it humanity will not find a way
Over the edge we shall spear-thrust your steed
As though with a rusting spur
And we'll drag the procession, saddening slumber-seized cities
Battering gates with urns, whistling on blunted hatchets
Till the walls of Jericho tumble down like logs
Swooned hearts revive - nations gather the must from their eyes

--Mε λίγο ψάξιμο, μπορεί κανείς να βρει και το αυθεντικό βίντεο με τον Νιέμεν. Απλά "χάνει" ελάχιστα δευτερόλεπτα στην αρχή--