Μετά από το εξαιρετικό "Old Man Atom", που τίμησε με την εμφάνισή του την προηγούμενη ανάρτηση, προχωράμε στο δεύτερο μέρος αυτής της τριλογίας με τον τίτλο "Φοβίες".
Εδώ χρειάζεται να κάνω μια μικρή εισαγωγή στο τι πρόκειται να δούμε ή τι δεν θα δούμε, αλλά σίγουρα θα ακούσουμε..
Εδώ και κάποια χρόνια, σε μια περιπλάνηση αυπνίας στο διαδίκτυο, έπεσα και σε μια ιστοσελίδα με τα ...χειρότερα εξώφυλλα που έχουν τυπωθεί για να συνοδεύσουν δίσκους βινυλίου. Βέβαια, το τι θεωρεί ο καθένας μας "χειρότερο", είναι κάτι σαφέστατα υποκειμενικό. Όμως, όλα - μα όλα τα εξώφυλλα είχαν κατι που τα τοποθετούσε πραγματικά πέρα απο τα όρια του γελοίου, του χυδαίου ή του βλακώδους (κάποια μάλιστα πληρούσαν και τα τρια στοιχεία). Μεταξύ αυτών των εξωφύλλων, μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ενα που παρουσίαζε ενα ντουέτο καλογυαλισμένων αμερικανών με ενα ...ομοίωμα (sic) του σατανά (!!!) σε ενα φλεγόμενο φόντο ακριβώς πίσω τους. Ο δε τίτλος "Satan is Real". Αυτό ήταν!
Ομολογώ πως με πλημμύρισε ένα αίσθημα αηδίας; οίκτου; γέλασα; εκνευρίστηκα; Θα σας γελάσω. Στο μυαλό μου ήρθαν αμέσως εικόνες - πραγματικές- απο κάποια ντοκυμαντερ που ασχολούνται με φαινόμενα έντονης θρησκοληψίας στις ΗΠΑ (και σταματώ εδώ).
Το ντουέτο είχε το όνομα The Louvin Brothers.
Λίγα χρόνια μετά, το ντουέτο έφτασε στ αυτιά μου κατα λάθος. Ακουγα έναν αμερικάνικο σταθμό (τον WFMU) απο το κομπιούτερ, ετοιμάζοντας κάποιες ασκήσεις φυσικής. Κάποια στιγμή, με "έπιασα" να ψιλοτραγουδάω , δηλ. να προσπαθώ να συνοδεύσω κάτι που δεν είχα ακούσει ποτέ, αλλά μου φαινόταν γνωστό (εμ, με τόσες και τόσες αμερικάνικες σειρές που είχαμε δει απο πιτσιρικάδες, κάτι Λάσι, κάτι Μπονάντσες, κάποια πράγματα γίνονται ¨δικά" σου - δεν είναι ποσοτική η προσέγγιση, αλλά είναι μια άλλη ιστορία). Ενα υπέροχο λυρικό τραγούδι.. και..
Ενα φοβερό ντουέτο, με απίστευτη αρμονία και μάλιστα λίγο μετά απο κάποιο άλλο 'άσχετο' με αυτό τραγούδι, με σταμάτησε απο τη δραστηριότητά μου και με "ανάγκασε" να ψάξω το playlist του σταθμού να δω ποιοί είναι...
The Louvin Brothers (???) Ξανακοίταξα την playlist, ξανά και ξανά.
Σκέφτηκα πως είναι φάρσα. Το άφησα. Αλλά σίγουρα είχα προβληματιστεί. Ψάχνω για πληροφορίες και κατ ευθείαν απο το wikipedia κιόλας, νά ΄σου το εξώφυλλο!
Η ιστορία αρκετά ενδιαφέρουσα. Δυο αδέρφια, ο Charlie και ο Ira Loudermilk απο την Αλαμπάμα (τίποτε δεν είναι τυχαίο εδώ), με τον Ira να έχει φύγει απο τον κόσμο αυτό εδω και 44 χρόνια (το 1965 απο τροχαίο) και τον Charlie να συνεχίζει ακμαίος μέχρι σήμερα. Ενας φοβερός γεράκος πια - είναι στα 82 του, που και που εμφανίζεται σε μικρές συναυλίες - πάντα στο ίδιο στιλ.
Έντονη επίδραση σε καλλιτέχνες όπως οι Byrds - όσον αφορά τη φωνητική αρμονία στο τραγούδι και τεράστια εκτίμηση απο σχεδόν όλο το χώρο της κάντρι/γκόσπελ σκηνής.
Και.. ο σατανάς? Νομίζω καλύπτεται απόλυτα το θέμα σε αυτό το πολύ καλό αφιέρωμα, όπου κανείς βρίσκει και τη σχέση των Louvins με τους ..Velvet Underground!! Μα τι γίνεται επιτέλους εδώ?
Ξέφυγα όμως λίγο απο τι θέμα της ανάρτησης.
Εδώ λοιπόν, η αντιμετώπιση της ατομικής ενέργειας αποκτά μια άλλη διάσταση. Απο τον πρώτο στίχο - "αυτή η ανθρώπινη εφεύρεση που τη λένε ατομική ισχύ" γίνεται αντιληπτή η ταύτιση της ατομικής βόμβας με κάποιο είδος "τιμωρίας" που "απειλεί τα έργα του ανθρώπου". Πλήρης -συνειδητή?- σύγχυση που τελικά προτείνει σαν λύση το πολύ απλο (ικό) "γίνε χριστιανός" (για να τη βγάλεις καθαρή ή έστω η ψυχή σου να φτάσει αλώβητη στον παράδεισο).
Εδώ χρειάζεται να κάνω μια μικρή εισαγωγή στο τι πρόκειται να δούμε ή τι δεν θα δούμε, αλλά σίγουρα θα ακούσουμε..
Εδώ και κάποια χρόνια, σε μια περιπλάνηση αυπνίας στο διαδίκτυο, έπεσα και σε μια ιστοσελίδα με τα ...χειρότερα εξώφυλλα που έχουν τυπωθεί για να συνοδεύσουν δίσκους βινυλίου. Βέβαια, το τι θεωρεί ο καθένας μας "χειρότερο", είναι κάτι σαφέστατα υποκειμενικό. Όμως, όλα - μα όλα τα εξώφυλλα είχαν κατι που τα τοποθετούσε πραγματικά πέρα απο τα όρια του γελοίου, του χυδαίου ή του βλακώδους (κάποια μάλιστα πληρούσαν και τα τρια στοιχεία). Μεταξύ αυτών των εξωφύλλων, μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ενα που παρουσίαζε ενα ντουέτο καλογυαλισμένων αμερικανών με ενα ...ομοίωμα (sic) του σατανά (!!!) σε ενα φλεγόμενο φόντο ακριβώς πίσω τους. Ο δε τίτλος "Satan is Real". Αυτό ήταν!
Ομολογώ πως με πλημμύρισε ένα αίσθημα αηδίας; οίκτου; γέλασα; εκνευρίστηκα; Θα σας γελάσω. Στο μυαλό μου ήρθαν αμέσως εικόνες - πραγματικές- απο κάποια ντοκυμαντερ που ασχολούνται με φαινόμενα έντονης θρησκοληψίας στις ΗΠΑ (και σταματώ εδώ).
Το ντουέτο είχε το όνομα The Louvin Brothers.
Λίγα χρόνια μετά, το ντουέτο έφτασε στ αυτιά μου κατα λάθος. Ακουγα έναν αμερικάνικο σταθμό (τον WFMU) απο το κομπιούτερ, ετοιμάζοντας κάποιες ασκήσεις φυσικής. Κάποια στιγμή, με "έπιασα" να ψιλοτραγουδάω , δηλ. να προσπαθώ να συνοδεύσω κάτι που δεν είχα ακούσει ποτέ, αλλά μου φαινόταν γνωστό (εμ, με τόσες και τόσες αμερικάνικες σειρές που είχαμε δει απο πιτσιρικάδες, κάτι Λάσι, κάτι Μπονάντσες, κάποια πράγματα γίνονται ¨δικά" σου - δεν είναι ποσοτική η προσέγγιση, αλλά είναι μια άλλη ιστορία). Ενα υπέροχο λυρικό τραγούδι.. και..
Ενα φοβερό ντουέτο, με απίστευτη αρμονία και μάλιστα λίγο μετά απο κάποιο άλλο 'άσχετο' με αυτό τραγούδι, με σταμάτησε απο τη δραστηριότητά μου και με "ανάγκασε" να ψάξω το playlist του σταθμού να δω ποιοί είναι...
The Louvin Brothers (???) Ξανακοίταξα την playlist, ξανά και ξανά.
Σκέφτηκα πως είναι φάρσα. Το άφησα. Αλλά σίγουρα είχα προβληματιστεί. Ψάχνω για πληροφορίες και κατ ευθείαν απο το wikipedia κιόλας, νά ΄σου το εξώφυλλο!
Η ιστορία αρκετά ενδιαφέρουσα. Δυο αδέρφια, ο Charlie και ο Ira Loudermilk απο την Αλαμπάμα (τίποτε δεν είναι τυχαίο εδώ), με τον Ira να έχει φύγει απο τον κόσμο αυτό εδω και 44 χρόνια (το 1965 απο τροχαίο) και τον Charlie να συνεχίζει ακμαίος μέχρι σήμερα. Ενας φοβερός γεράκος πια - είναι στα 82 του, που και που εμφανίζεται σε μικρές συναυλίες - πάντα στο ίδιο στιλ.
Έντονη επίδραση σε καλλιτέχνες όπως οι Byrds - όσον αφορά τη φωνητική αρμονία στο τραγούδι και τεράστια εκτίμηση απο σχεδόν όλο το χώρο της κάντρι/γκόσπελ σκηνής.
Και.. ο σατανάς? Νομίζω καλύπτεται απόλυτα το θέμα σε αυτό το πολύ καλό αφιέρωμα, όπου κανείς βρίσκει και τη σχέση των Louvins με τους ..Velvet Underground!! Μα τι γίνεται επιτέλους εδώ?
Ξέφυγα όμως λίγο απο τι θέμα της ανάρτησης.
Εδώ λοιπόν, η αντιμετώπιση της ατομικής ενέργειας αποκτά μια άλλη διάσταση. Απο τον πρώτο στίχο - "αυτή η ανθρώπινη εφεύρεση που τη λένε ατομική ισχύ" γίνεται αντιληπτή η ταύτιση της ατομικής βόμβας με κάποιο είδος "τιμωρίας" που "απειλεί τα έργα του ανθρώπου". Πλήρης -συνειδητή?- σύγχυση που τελικά προτείνει σαν λύση το πολύ απλο (ικό) "γίνε χριστιανός" (για να τη βγάλεις καθαρή ή έστω η ψυχή σου να φτάσει αλώβητη στον παράδεισο).
Ομολογώ οτι προβληματίστηκα λίγο για την επιλογή αυτού του τραγουδιού (Great Atomic Power) του 1952. Ο λόγος όμως ήταν να δούμε και μια άλλη, λιγότερο (τι λιγότερο, καθόλου!) επιστημονική προσέγγιση του θέματος της ατομικής βόμβας και του φόβου που προκαλούσε (και ίσως προκαλεί ακόμη - σε λιγότερο βαθμό όμως) στην αμερικανική κοινωνία εκεί στις αρχές του '50. Όταν υπήρχε έντονη ανάγκη χειραγώγησης της σκέψης.
Δεν θέλω να αναφερθώ, τουλάχιστον σε αυτή την ανάρτηση, σε παραθρησκευτικές οργανώσεις στις ΗΠΑ και για το ρόλο τους στην εξέλιξη (ή αν-εξέλιξη) της αμερικανικής κοινωνίας. Ίσως απο μόνο του το τραγούδι μας δίνει μια αρκετά σαφή εικόνα και να λέει περισσότερα πράγματα απ' όσα θα είχα τη διάθεση να γράψω..
Great Atomic Power
Do you fear this man's invention
That they call atomic power
Are we all in great confusion
Do we know the time or hour
When a terrible explosion
May rain down upon our land
Meting horrible destruction
Blotting out the works of man
Refrain: Are you (are you) ready
For the great atomic power?
Will you rise and meet your Savior in the air?
Will you shout or will you cry
When the fire rains from on high?
Are you ready for the great atomic power?
There is one way to escape it
Be prepared to meet the lord
Give your heart and soul to Jesus
He will be your shielding sword
He will surely stay beside you
And you'll never taste of death
For your soul will fly to safety
And eternal peace and rest
Refrain
There's an army who can conquer
All the enemy's great band
It's the regiment of Christians
Guided by the Savior's hand
When the mushrooms of destruction
Fall in all it's fury great
God will surely save His children
From that awful awful fate
Refrain
Εγραψα πριν, πως ο Charlie Louvin εξακολουθεί να έχει ενεργή συμμετοχή στα μουσικά δρώμενα - του στυλ της μουσικής του. Βρήκα και ενα βιντεάκι στο youtube που τον εμφανίζει να είναι σε εξαιρετική φόρμα. Και ενώ φαίνεται πως ο γέροντας το "ζει" που λέμε - και ενδεχομένως να σπάει και πλάκα-, οι υπόλοιποι μουσικοί - αλλά μήπως και το κοινό?- είναι αυτοί που λες και ξεπήδησαν απο την εποχή του ψυχρού πολέμου. Μάλλον δεν θα βλέπουν ειδήσεις ή αν βλέπουν θα τις έχουν μπερδέψει με το Dallas και τη "Δυναστεία".
Kαι ενω όλα αυτά συμβαίνουν στις ΗΠΑ εκείνη την εποχή, εδώ στην άλλη πλευρά του τότε "ελεύθερου κόσμου" (..) οι λογαριασμοί πληρώνονται αλλιώς, όχι με ατομικά όπλα. Αυτά είναι ασφαλώς αποθηκευμένα σε βάσεις για να χρησιμοποιηθούν στα πλαίσια σχεδίων πυρηνικής σύρραξης - τοπικής ή γενικευμένης. Εδω δεν υπήρχαν ούτε Νεβάδας, ούτε Αλαμογκόρντος, ούτε Μπικίνις.. Μόνο ξερονήσια γεμάτα βασανισμένες ψυχές και κορμιά διάτρητα απο σφαίρες .. και γαρύφαλλα. Πολλά γαρύφαλλα
(στην επόμενη ανάρτηση της Μ.Πέμπτης: Το τελευταίο μέρος - Η εξομολόγηση)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου