ΦΟΒΙΕΣ (Τελευταίο μέρος - Η Εξομολόγηση)

Κλείνω αυτή την αυθαίρετη τριλογία - και θα εξηγήσω για πιο λόγο την αποκαλώ έτσι - με το αριστουργηματικό Man Comes Around του μεγάλου Johnny Cash (1932-2003) και απο το άλμπουμ του American IV (2002).

Johnny Cash.. Ομολογώ πως δεν ήταν ποτέ μέσα στα ακούσματά μου. Μαζί με κανα δυο ακόμη καλλιτέχνες (απο τους εμπορικούς εννοώ) βρισκόταν σε ενα είδος "μαύρης λίστας" στις μουσικές μου προτιμήσεις. Δεν μπορώ να εντοπίσω το λόγο. Ή, μπορεί πριν απο αρκετά χρόνια να απαντούσα, όμως τώρα ειλικρινά δεν θυμάμαι. Εντάξει, για τον John Denver, ναι, ξέρω τι ήταν αυτό που με έκανε εσκεμμένα να τον αγνοώ, όλο αυτό το πανηγύρι με το Muppet Show. Βέβαια και εκεί το μετάνοιωσα αρκετά. Αλλά με τον Cash.. Μπορεί να μου ακουγόταν πολύ αμερικανός, μπορεί να ήταν πολύ ανθεκτικές οι παρωπίδες μου. Τι να πω...

Ποτέ δεν είναι όμως αργά να αναγνωρίσει κανείς τα λάθη του. Και όσο γίνεται, να μάθει απο αυτά και όσο είναι εφικτό να προσπαθήσει να επανορθώσει. Θα μου πει κανείς, "τι να επανορθώσεις, σκοτίστηκε ο Cash που δεν τον άκουγες ή που δεν αγόραζες τους δίσκους του όσο ζούσε ή που έκανες γκριμάτσες αποδοκιμασίας όταν άκουγες καμιά φορά αναφορά σε αυτόν στις απογευματινές εκπομπές του Γ. Πετρίδη (που τις θεωρούσες light - αν και ο άνθρωπος είχε τολμήσει -τότε, 1980- να βάλει σε αυτη τη ζώνη και Can και Tuxedomoon και, και...)".

Αυτόν ακριβώς το ρόλο έχει και η διευκρίνηση στον τίτλο της ανάρτησης. Αφορά τη δική μου εξομολόγηση για εναν τεράστιο καλλιτέχνη. Όσο μεγαλώνω, τόσο αισθάνομαι πως βιώνω όλο και περισσότερο κάτι περίεργο μεν, αλλά ιδιαίτερα συναρπαστικό. Λες και αρχίζει πια να συμπληρώνεται το παζλ των μουσικών μου διαδρομών με ενα τέτοιο τρόπο που αντί να σβήνει τη μουσική μου δίψα, να την αυξάνει όλο και πιο πολύ και να εμφανίζει απο το πουθενα - όπως και να λέγεται αυτό - νέα κομμάτια. Συνήθως, ακούμε εναν αφορισμό "η μουσική είναι μια". Διαφωνώ, δεν είναι μια, είναι αμέτρητες. Όπως αμέτρητες είναι οι κουλτούρες και οι πολιτισμοί. Στο χέρι καθενός απο μας είναι όχι η ενοποίησή τους, ούτε απλά η αποδοχή τους αλλά η συνεχής αλληλεπίδραση με αυτά.

Έρχομαι στο τραγούδι της ανάρτησης. Εδώ φυσικά δεν υπάρχει η παραμικρή αναφορά σε πυρηνικό όλεθρο, ατομική βόμβα, ραδιενέργεια κλπ, όπως στις άλλες δυο. Αντίθετα, έχουμε να αντιμετωπίσουμε έναν ύμνο στην Αποκάλυψη. Ενα τραγούδι γεμάτο αναφορές σε αυτό το μπεστ σελλερ παραμύθι που λέγεται "Βίβλος" όπως σαφέστατα περιγράφεται στην wikipedia. Και που κολλάει με τα άλλα δυο μέρη;

Εδώ έρχεται αυτό που έγραψα πάνω πάνω περί αυθαιρεσίας. Ενα διάλλειμμα για να το ακούσουμε και προχωράμε..

Man Comes Around
And I heard as it were the noise of thunder
One of the four beasts saying come and see and I saw
And behold a white horse

There's a man going around taking names
And he decides who to free and who to blame
Everybody won't be treated all the same
There'll be a golden ladder reaching down
When the Man comes around

The hairs on your arm will stand up
At the terror in each sip and in each sup
Will you partake of that last offered cup?
Or disappear into the potter's ground
When the Man comes around

Hear the trumpets, hear the pipers
One hundred million angels singing
Multitudes are marching to the big kettledrum
Voices calling, voices crying
Some are born and some are dying
It's Alpha and Omega's kingdom come

And the whirlwind is in the thorn tree
The virgins are all trimming their wicks
The whirlwind is in the thorn tree
It's hard for thee to kick against the pricks

Till Armageddon no shalam, no shalom
Then the father hen will call his chickens home
The wise man will bow down before the throne
And at His feet they'll cast their golden crowns
When the Man comes around

Whoever is unjust let him be unjust still
Whoever is righteous let him be righteous still
Whoever is filthy let him be filthy still
Listen to the words long written down
When the Man comes around

Hear the trumpets, hear the pipers
One hundred million angels singing
Multitudes are marching to the big kettledrum
Voices calling and voices crying
Some are born and some are dying
It's Alpha and Omega's kingdom come

And the whirlwind is in the thorn tree
The virgins are all trimming their wicks
The whirlwind is in the thorn tree
It's hard for thee to kick against the pricks

In measured hundred weight and penney pound
When the Man comes around.

And I heard a voice in the midst of the four beasts
And I looked and behold, a pale horse
And his name that sat on him was Death
And Hell followed with him.

H αυθαιρεσία..

Για να πω τη -μαύρη- αλήθεια, δεν είναι αποκλειστικά δική μου, αλλά έχει μεγάλο μερίδιο και ο χρήστης του youtube που χρησιμοποίησε αυτή την αποχαρακτηρισμένη ως "απόρρητη" ταινία που παρουσιάζει μια δοκιμή του ατομικού πυροβόλου "Atomic Annie" το 1953.
Μια όμως και τελικά απέσυρε το βίντεο, έτσι για να πάρουμε μια ιδέα, έχω την ατομική άννι, εδω:

Ήθελα εδω και αρκετό καιρό να φτιάξω κάτι σαν αυτή την τριλογία, κάτι που να (εφ)άπτεται και του θέματος της διατριβής μου. Και ήταν αυτό το εκπληκτικό βίντεο που λειτούργησε σαν εγκεφαλικός πυροκροτητής παρασύροντας τα άλλα δυο τραγούδια της τριλογίας (που θα μπορουσαν να είναι όχι δυο, αλλά εκατόν δυο).Το υλικό που υπάρχει πάνω σε αυτό το θέμα είναι τεράστιο, όμως θέλει πολλή προσοχή ο χειρισμός του, γιατί καλές οι αλληλεπιδράσεις, αλλά η ισχυρή δεν σηκώνει αστεία..
(όπως άλλωστε και η 'αλλοιωμένη' ζωγραφιά του M.C.Escher)

Δυστυχώς, ο χρήστης του youtube απέσυρε το βίντεο που είχε φτιάξει.. Κρίμα γιατί ουσιαστικά ΑΥΤΟ ήταν που έδωσε το έναυσμα για την "τριλογία". Θα δω τι θα κάνω. Το πολύ πολύ να φτιάξω ενα παρόμοιο...