Ή πως κατάλαβα κάποια στιγμή, εδω και λίγα χρόνια, πως χρειαζόμουν διακοπές - τουλάχιστον*.
Ένα απο τα μεγαλύτερα (απο άποψη καλλιτεχνικής αξίας φυσικά, όχι εμπορικής!) προγκρέσιβ συγκροτήματα της Ευρώπης, οι γάλλοι Ange και στο κομμάτι "Les Longues Nuits D'Isaac" απο το καταπληκτικό άλμπουμ τους Au Dela Du Delire (1974). Ένα διαμάντι που στέκεται επάξια - τόσο μουσικά, όσο και στιχουργικά - δίπλα σε έργα ιερών τεράτων της εποχής του, όπως των King Crimson, Genesis και Van Der Graaf Generator, για να βάλω τα κύρια ονόματα που μου έρχονται στο μυαλό. Η θεατρική ερμηνεία του Christian Décamps , όχι μόνο σε αυτό το κομμάτι που - δυστυχώς μόνο - ακούμε εδώ, αλλά σε όλο το δίσκο, και το κλίμα που διατρέχει όλο το έργο, βαρύ, έντονα ποιητικό και γεμάτο εικόνες με κάνουν να δυσκολεύομαι να βρω τις κατάλληλες λέξεις για να το περιγράψω καλύτερα.
Οι ιστορίες που περιγράφονται σε αυτό το "κόνσεπτ" 'έργο, αφορούν μεσαιωνικούς μύθους, εξωπραγματικά παραμύθια, παρανοικές ιστορίες. Άλλωστε και ο τίτλος του έργου "Πέρα απο το παραλήρημα", δεν αφήνει και πολλά περιθώρια για διαφυγή απο τη σφιχτή αγκαλιά του στην οποία θα πέσει αυτός που θα το ακούσει.. Και φυσικά δεν θα το μετανοιώσει..
Απο τις ευφυείς εμπνεύσεις δεν γλυτώνει ούτε το όνομα του γκρουπ, μια και ο "άγγελος" δεν είναι παρα τα αρχικά των ...Analyse Naturelle des Grands Esprits. Les Longues Nuits D'Isaac
Sang de tes pères, adultère en émoi !
Attache ta terre à la chair de tes doigts !
Sang de tes pères, adultère en émoi !
Arrache ta terre de la serre du faux roi !
Ô Nuit ! Toi qui m'enveloppes de ton étoffe en nuit d'argent
Ô Nuit ! Toi qui m'emportes loin des cratères béants
Ô Nuit ! Toi qui me rêves sur une grève papier-rubis
Ô Nuit ! Toi qui me forces à retenir le dernier cri
As-tu vu l'homme au chapeau pointu qui tisse de ses yeux la Trame Universelle ?
Ô Nuit ! Dis-moi qui suis-je sous ton foulard de vérité
Ô Nuit ! Dis-moi qui suis-je avant de t'en aller
Ô Nuit ! Dis-moi, je rêve sur une grève papier-rubis
Ô Nuit ! Dis-moi, puis-je enfin lâcher ce dernier cri ?
Sang de tes pères, adultère en émoi !
Attache ta terre à la chair de tes doigts !
Sang de tes pères, adultère en émoi !
Arrache ta terre de la serre du faux roi !
--.. Γιατί διακοπές? Την εποχή που πρωτοάκουσα αυτό το άλμπουμ, έτυχε και μελετούσα κάμποσα βιβλία για τον Ισαάκ Νιούτον, οπότε το τραγούδι ήρθε και παρα - έδεσε. Θα μπορούσε, και βέβαια,να αναφέρεται στον "Νεύτωνα". Για κάποιον που δεν ξέρει γαλλικά (όπως η αφεντιά μου) ήταν κάτι αρκετά "λογικό". Φυσικά έσφαλλα. Περισσότερο πηγαίνει στον γνωστό και τραγικό λαικό μύθο του 13ου αιώνα για τον "Περιπλανώμενο Ιουδαίο".. Ή στα αποτελέσματα του μύθου, σε όλους δυστυχώς γνωστά. Ο "Αιώνιος Εβραίος" (1940) ήταν απο τα βιβλία που αποτέλεσαν το κερασάκι στην τούρτα της ναζιστικής αντισημιτικής προπαγάνδας.. Νομίζω όμως οτι ξέφυγα λίγο. Όπως και νάχει, αν ενα τραγούδι έχει την ικανότητα -35 χρόνια μετά- να σε βάζει σε τέτοιο "τριπάκι" σκέψεων, ε! κάτι σπουδαίο δεν πρέπει να είναι?
Ξανάκουγα όλο το άλμπουμ σήμερα στο αυτοκίνητο, μου έφερε όλες αυτές τις σκέψεις και μια και είμαι λίγο στενοκέφαλος τώρα τελευταία, έβαλα και τη "λάθος" εικόνα (δια χειρός Ουίλιαμ Μπλέικ)...--
Αφιερώνω την αποψινή ανάρτηση στη μνήμη ενος καλού φίλου (και συναδέλφου για 37 χρόνια!) του πατέρα μου. Βλέπετε, και για κάποιους δικούς μας ανθρώπους, οι νύχτες είναι κάποτε πολύ μακριές.. Καληνύχτα κύριε Τάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου